کیشِ مهر

همي گويم و گفته ام بارها
بود کيش من مهر دلدارها

پرستش به مستي است در کيش مهر
برونند زين جرگه هشيارها

به شادي و آسايش و خواب و خور
ندارند کاري دل افگارها

به جز اشک چشم و به جز داغ دل
نباشد به دست گرفتارها

کشيدند در کوي دلدادگان
ميان دل و کام، ديوارها

چه فرهاد ها مرده در کوهها
چه حلاجها رفته بر دارها

چه دارد جهان جز دل و مهر يار
مگر توده هايي ز پندارها