بلبل گل:دی

بلبلی شیفته میگفت به گل

که: جمال تو چراغ چمن است

گفت: امروز که زیبا و خوشم

رخ من شاهد هر انجمن است

چون که فردا شد و پژمرده شدم

کیست آنکس که هوا خواه من است؟

به تن، این پیرهن دلکش من

چو گه شام بیایی، کفن است

حرف امروز چه گویی؟ فرداست

که تو را بر گل دیگر وطن است

همه جا بوی خوش و روی نکوست

همه جا سرو و گل و یاسمن است

عشق آن است که در دل گنجد

سخن است آنکه همی بر دهن است

بهر معشوقه بمیرد عاشق

کارباید، سخن است این، سخن است

می شناسیم حقیقت ز مجاز

چون تو بسیار در این نارون است