کفر نامه

اون وقتها که مثل الان نبود که !
ماشالا! الان چیزی که زیاد شده بازی کامپیوتری و ایکس باکس و پلی تو و تیری و ...!
اون وقتا یه میکرو بود که شده بود شب و روز ما!
عاشقانه عاشقش بودم! دسته هاش خوش دست! نواراش رنگ و وارنگ! بازی هاش همه عالی!حتی بازی جنگیاش هم دلنشین بود!
مدرسه که تعطیل میشد هنوز یه لنگ کفش به پام و خودم آویزون از کش مقنعه(چه کلمه سختی) مرحله 5_4 ماریو بودم!(آره بابا! من خدای ماریو بودم!)
انقدر بازی میکردم که شب خواب قارچ و غول و لاک پشت میدیدم!
حالا اینارو چرا دارم میگم؟!
آهان! واسه اینکه برسم به اینجا که بگم حال و روز الآنم شده عین اون وقتا!
اما ایندفه من شدم ماریو و خدا دسته رو دستش گرفته و عاشقانه! داره بازی میکنه!

میگن هر روز که بچه تازه ای متولد میشه نشونه اینه که خدا هنوز از آدما ما یوس نشده!
میگم لا مصب! خسته نشدی هنوز؟! چند مرحله دیگه مونده که دست از سرمون برداری؟!

میگن عاشق ما هستی و عزیز کردتیم!
راست میگن! ماریو عزیز کرده ام بود و عاشقش بودم!

میگن همه چیز از سوی تو خیر مطلقه!
راست میگن! منم خیر ماریو رو میخواستم! غیر این بود بازنده میشدم!

بیچاره ماریو!
بیچاره من!
بیچاره ما!
بیچاره مناسب ترین کلمه واسه بشریت است!
میگی نه؟
میگم آره!
اصلن بجای آدم باید ازاین به بعد از کلمه ی بیچاره استفاده کرد! که بس شایسته است بر ما!
وقتی که حتا اختیار و آزادیت تنها در این معنی میشه که بپذیری یا نپذیری که اول و آخرش همون میشه که خالقت میخواد
حتی وقتی میدونی که انتخابت باز هیچ تاثیری در اصل قضیه نداره!


ته نوشت 1: اسم این قرار بود دل نوشته باشد که گویا کفر نوشته بیشتر به آن می آید!
ته نوشت2:کاش اون وقتا مثل الآن میفهمیدم ماریو رو! باور کن واسش جون اضافه جمع نمیکردم!
ته نوشت3: کاش اون قدری که من با ماریو حال میکردم تو هم با ما بیچاره ها حال کنی!
ته نوشت4: یه عقاب هیچ وقت یه مگس شکار نمیکنه!
ته نوشت5:عکس بسیار گویای احوالات است!
ته نوشت6:توو فکر یک سقفم!سقفی برای من!حتی مقوایی!