يوسف گم‌گشته

يوسف گم‌گشته باز‌آيد به كنعان، غم مخور

كلبه‌ي احزان، شود روزي گلستان، غم مخور

اين دل غم ديده، حالش به شود، دل بدمكن

وين سر شوريده، بازآيد به سامان، غم مخور

گر بهار عمر باشد، باز بر تخت چمن

چتر گل در سركشي اي مرغ خوش‌خوان،غم مخور

دور گردون، گر دو روزي بر مراد ما نرفت

دائما يكسان نباشد حال دوران، غم مخور

هان! مشو نوميد چون واقف نه‌اي از سر غيب

باشد اندر پرده بازي‌هاي پنهان، غم مخور

اي دل ار سيل فنا بنياد هستي بركند

چون تو را نوح است كشتي‌بان، ز طوفان غم مخور

در بيابان، گر به شوق كعبه خواهي زد قدم

سرزنش‌ها گر كند خار مغيلان، غم مخور

گر چه منزل بس خطرناك است و مقصد بس بعيد

هيچ راهي نيست كآن را نيست پايان، غم مخور

حال ما در فرقت جانان و ابرام رقيب

جمله مي‌داند خداي حال گردان، غم مخور

حافظا در كنج فقر و خلوت شب‌هاي تار

تا بود وردت دعا و درس قرآن، غم مخور